به طور معمول، انتهای ریل ها تمیز می شوند، صاف و درست تراز می شوند و 25 میلی متر (1 اینچ) از هم فاصله دارند. این شکاف بین انتهای ریل برای جوشکاری برای اطمینان از نتایج ثابت در ریختن فولاد مذاب در قالب جوش است. در صورت خرابی جوشکاری، می توان انتهای ریل را تا یک شکاف 75 میلی متری (3 اینچ) برش داد و انتهای ریل ذوب شده و آسیب دیده را جدا کرد و با قالب مخصوص و شارژ ترمیت بزرگتر، جوش جدیدی را انجام داد. یک قالب ماسه سخت شده دو یا سه تکه در اطراف انتهای ریل بسته می شود و از یک مشعل با ظرفیت گرمایی مناسب برای پیش گرم کردن انتهای ریل و قسمت داخلی قالب استفاده می شود. مقدار مناسب ترمیت با فلز آلیاژی در یک بوته نسوز قرار داده می شود و هنگامی که ریل ها به دمای کافی رسیدند، ترمیت مشتعل می شود و اجازه می دهد تا کامل واکنش نشان دهد (زمان می دهد تا هر فلز آلیاژی کاملا ذوب و مخلوط شود، و نتیجه حاصل شود. فولاد مذاب یا آلیاژ مورد نظر). سپس بوته واکنش در پایین ضربه زده می شود. بوته های مدرن دارای یک انگشتانه خودکار در نازل ریختن هستند. فولاد مذاب به داخل قالب جریان می یابد و با انتهای ریل ترکیب می شود و جوش را تشکیل می دهد. سرباره که سبکتر از فولاد است، آخرین بار از بوته جریان می یابد و قالب را به یک حوضچه فولادی سرریز می کند تا پس از سرد شدن دفع شود. کل تنظیمات اجازه داده می شود تا خنک شود. قالب برداشته می شود و جوش با اسکنه داغ و آسیاب تمیز می شود تا یک اتصال صاف ایجاد شود. زمان معمول از شروع کار تا زمانی که قطار بتواند از روی ریل عبور کند تقریباً 45 دقیقه تا بیش از یک ساعت بسته به اندازه ریل و دمای محیط است. در هر صورت، فولاد ریل باید تا کمتر از 370 درجه (700 درجه فارنهایت) خنک شود تا بتواند وزن لوکوموتیوهای ریلی را تحمل کند.
هنگامی که یک فرآیند ترمیت برایمدارهای ردیابی– اتصال سیم به ریل با الفآلیاژ مس, a گرافیتقالب استفاده می شود. قالب گرافیت بارها قابل استفاده مجدد است، زیرا آلیاژ مس به اندازه آلیاژهای فولادی مورد استفاده در جوشکاری ریلی داغ نیست. در پیوند سیگنال، حجم مس مذاب بسیار کم است، تقریباً 2 سانتی‌متر مکعب (0.1 مکعب اینچ) و قالب به آرامی به کنار ریل بسته می‌شود و یک سیم سیگنال را نیز در جای خود نگه می‌دارد. در جوشکاری ریلی، شارژ جوش می تواند تا 13 کیلوگرم (29 پوند) وزن داشته باشد. قالب ماسه سخت شده سنگین و حجیم است، باید به طور ایمن در یک موقعیت خاص بسته شود و سپس قبل از شلیک شارژ برای چند دقیقه در معرض حرارت شدید قرار گیرد. هنگامی که ریل به رشته های بلند جوش داده می شود، انبساط و انقباض طولی فولاد باید در نظر گرفته شود. رویه بریتانیایی گاهی اوقات از نوعی اتصال کشویی در انتهای مسیرهای طولانی ریل جوش داده شده مداوم استفاده می کند تا امکان حرکت را فراهم کند، هرچند با استفاده از یک دستگاه سنگینتراورس بتنیو مقدار اضافی بالاست در انتهای تراورس، مسیری که در زمان نصب با توجه به دمای محیط پیش تنیده می شود، در دمای محیط گرم، تنش فشاری ایجاد می کند، یا در دمای محیط سرد، تنش کششی ایجاد می کند، اتصال قوی آن به تراورس های سنگین که از کمانش یا سایر تغییر شکل ها جلوگیری می کند. روش فعلی استفاده از ریل های جوش داده شده در سراسر خطوط با سرعت بالا استدرزهای انبساطاغلب فقط برای محافظت از تقاطع ها و گذرگاه ها از استرس بیش از حد به حداقل می رسد. به نظر می‌رسد رویه آمریکایی‌ها بسیار شبیه به هم باشد، یعنی یک مهار فیزیکی ساده برای راه‌آهن. ریل پیش تنیده است یا در دمای محیطی خاص "خنثی استرس" در نظر گرفته می شود. این دمای "خنثی" با توجه به شرایط آب و هوایی محلی، با در نظر گرفتن کمترین دمای زمستان و گرمترین تابستان، متفاوت خواهد بود. ریل از نظر فیزیکی با لنگرهای ریلی یا ضد خزنده به بند ها یا تراورس ها محکم می شود. اگر بالاست مسیر خوب و تمیز باشد و بند ها در شرایط خوبی باشند، وهندسه مسیرخوب است، سپس ریل جوش داده شده در برابر نوسانات دمای محیط طبیعی به منطقه مقاومت می کند.
